عزیز دل مامانی و بابایی!

مهربانو خانوم خوشگل خودم ! خیلی وقت بود که میخاستم برات یه جایی تو این دشت وسیع پیدا کنم اما ماهها گذشت و نشد

و من امروز تصمیم گرفتم تا دل نوشته هامو برات بنویسم تا وقتی اومدی تو بغلم همشو واست بخونم

مهربون من !دستام دیگه شبا خیلی درد میگیره و نمیتونم مثل قدیما تند تند تایپ کنم

میخام وبلاگ تو از همه خوشمل تر بشه ! پس میرمو یه دوری تو امکاناتش میزنم

فعلا راحت تو دلم بخواب

زنده ایم به بودنت....